ماهنامه سداد : نشریه شماره 28

نشریه داخلی- شماره 28


نتیجه لجبازی و عناد بدبختی در دنیا و آخرت است. امام علی (ع)

بهترین بندگان کسی است که چون نیکی کند خوشحال شود. امام رضا(ع)

ریشه کارمند نابکار، در نهاد سرپرست و مدیر ناتوان است . ارد بزرگ

مردم در دنیا با اموالشان و در آخرت با اعمالشان هستند. امام هادی(ع)

به انسان تندرستی و سلامتی بدهید، او هر دو را در جستجوی سعادت از دست خواهد داد. پوشه

لبخند آدمی بر روی برادر دینی اش حسنه است . امام محمد باقر (ع)

بکوش تا عظمت در نگاهت باشد نه در آنچه می نگری. آندره ژید


برگرفته :
http://www.sadadco.com/UploadedFiles/publish/Sadad28.pdf

فصلنامه 88 - www.farapan.com - آرامش از دیدگاه بزرگان

فصلنامه تابستان88

آرامش از دیدگاه بزرگان

قلب شما در سکوت و آرامش ، به اسرار روزها و شبها شناخت می یابد ولی گوشهایتان در حسرت و آرزویند که آوای چنین شناختی را که بر قلبهایتان فرود می آید ، بشنوند . جبران خلیل جبران

آنانیکه همیشه در آرامش هستند لاابالی ترین آدمهایند . ارد بزرگ

لحظه پیروزی برای من از آن جهت شیرین است که پیران ، زنان و کودکان کشورم را در آرامش و شادان ببینم . نادر شاه افشار

بجاست دوستی بخواهی که به روزهایت تلاش و به شبهایت آرامش بخشد. جبران خلیل جبران

ما باید طبیعت را به چشم مادرمان بنگریم و با آرامش خودمان را به او تسلیم کنیم تا بتوانیم خیلی راحت احساس
کنیم که به جهان باز می گردیم همانطور که همه موجودات دیگر باز می گردند. همه ما در حقیقت جزء جدایی ناپذیر این کلیم. طغیان عبث است، ما باید خودمان را به این جریان بزرگ واگذاریم . هرمان هسه

آرامش اگر همیشگی باشد سستی و پلشتی در پی دارد . ارد بزرگ

از قضاوت کردن دست بکش تا آرامش را تجربه کنی. دیپاک چوپرا

ما در بین کسانی که با ما هم عقیده اند، احساس آرامش داریم، ولی وقتی بزرگ می شویم که بین کسانی باشیم که با ما هم عقیده نباشند. فرانک

تنها آرامش و سکوت سرچشمه ی نیروی لایزال است. داستایوفسکی

اندیشه برتر در روزهای توفانی و آشوب و در همان حال خموشی و آرامش ، توانایی برتر خویش را از دست نمی دهد. ارد بزرگ

آرامش گهواره ای ست بر دامن خاک و سنگ پله هایی به جانب افلاک . جبران خلیل جبران

به زیبائی بیاندیش ، نه برای انگیزش ، که در جهت تعالی . زیبائی به هر جا آرامش می آورد ، چه دست ساز انسان چه طبیعی. پاول ویلسون

وقتی انسان آرامش را در خود نیابد ، جستجوی آن در جای دیگر کار بیهوده ای است.لارو شفوکو

آرامش،زن دل انگیزی است که در نزدیکی دانایی منزل دارد. اپیکارموس

جایی که شمشیر است آرامش نیست . ارد بزرگ

دانش امروز فر بسیاری در پی داشته ، اما نیروی جاری سازی آرامش به روان ما را ندارد . امنیت را بزرگان خردمند به ما می بخشند . ارد بزرگ

آرامش مدام نیز کسل کننده است. گاهی طوفان هم لازم است . فردریش نیچه

می گویند رسیدن به آرامش هدف است باید گفت آرامش تختگاه نوک کوه است آیا کوهنورد همیشه بر آن خواهد ماند ؟ بیشتر زمان زندگی او در پایه و دامنه کوه می گذرد به امید رسیدن به آرامشی اندک و دوباره نهیب دل و دلدادگی به فرازی دیگر . ارد بزرگ


برگرفته از : شرکت فراپنجره صنعت
http://www.farapan.com/upload_files/1254070138%D9%81%D8%B5%D9%84%20%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%20%D9%BE%D8%A7%D9%8A%D9%8A%D8%B288.pdf

ماهانه گپی با مهاجرین- کانادا ونکوور . . . کپی با مهاجرین

حکایتی از ناصر خسرو
ناصر خسرو قبادیانی بسوی باختر ایران روان بود. شبی میهمان شبانی
شد در روستای کوچکی در نزدیکی سنندج. نیمه های شب صدای فریاد و
ناله شنید. برخاست و از خانه بیرون آمد. صدای فریاد و نال ههای دلخراش
و سوزناک از بالای کوه به گوش می رسید.
مبهوت فریادها و ناله ها بود که شبان دست بر شان هاش گذاشت و
گفت:
این صداها از آن مردیست که همسر و فرزند خویش را از دست داده،
این مرد پس از چندی جستجو در غاری بر فراز کوه ماندگار شد هر از
گاهی شب ها ناله هایش را می شنویم. چون در بین ما نیست همین فریادها
به ما می گوید که هنوز زنده است و از این روی خوشحال می شویم که
نفس می کشد.
ناصر خسرو گفت: م یخواهم به پیش آن مرد روم.
مرد گفت: بگذار مشعلی بیاورم و او را از شیار کوه بالا برد.
ناصر خسرو در آستانه غاری ژرف و در زیر نور مهتاب مردی را دید که بر
تخته سنگی نشسته و با دو دست خویش صورتش را پنهان نموده بود.
مرد به آن دو گفت از جان من چه م یخواهید؟ بگذارید با درد خود
بسوزم و بسازم.
ناصر خسرو گفت: من عاشقم این عشق مرا به سفری طول دراز فرا
خوانده، اگر عاشقی همراه من شو. چون در سفر گمشده خویش را باز
یابی. دیدن آدم های جدید و زندگی های گوناگون تو را دگرگون خواهد
ساخت. در غیر اینصورت این غار و این کوهستان پیشاپیش قبرستان تو
و خاطراتت خواهد بود....
چون پگاه خورشید آسمان را روشن کند براه خواهم افتاد اگر خواستی
به خانه شبان بیا تا با هم رویم. چون صبح شد آن مرد همراه ناصرخسرو
عازم سفر بود....
سا لها بعد آن مرد همراه با همسری دیگر و دو کودک به دیار خویش
بازگشت در حالی که لبخندی دلنشین بر لب داشت..
اندیشمند یگانه سرزمینمان ارد بزرگ می گوید: “سنگینی یادهای سیاه
را با تنهایی دو چندان م یکنی. به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها
سهیم شو... لبخند آدمیان اندیشه های سیاه را کمرنگ و دلت را گرم
خواهد نمود.”
شوریدگان همواره در سفر هستند و چون خواسته خویش یافتند همانجا
کاشانه ای بسازند، و چون دلتنگ شوند به دیار آغازین خویش باز گردند.
باید دنبال شادی ها گشت ولی غمها خودشان ما را پیدا می کنند.
(فردریش نیچه)



برگرفته از :
http://www.daneshmand.ca/Magazine/Mohajerin/57.pdf