کتاب بوستان سعدی از بدی اسراف
و تشویق به صرفه جویی چنین آورده است.
چو کم خوردن طبیعت شد کسی را
چو سختی پیش آید سهل گیرد
وگر تن پرورست اندر فراخی
چو تنگی بیند از سختی بمیرد
یا اینکه می گوید:
ای قناعت، توانگرم گردان
که ورای تو هیچ نعمت نیست
سقراط : یک زندگی مطالعه
نشده ،ارزش زیستن ندارد...
ژاک دوال : اگر می خواهی
بنده کسی نشوی ،بنده هیچ چیز مشو...
با ولخرجی تنها مال نمی رود ، زمان ارزشش فراتر است ،
و آن هم نابود می شود . اُرد
بزرگ
هیچ پیر جهان دیده ای منکر برآیند زهرآلود ، دارایی
حرام در زندگی آدمی نیست . اُرد
بزرگ
دکتر علی شریعتی
وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغ ها می کند پرهایش
سفید می ماند، ولی قلبش سیاه می شود . دوست داشتن کسی
که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است.
گوته:کسی شایسته آزادی
است که هرروز بتواند به هوسهای خود چیره شود.
ویکتور هوگو:بدیهای
اجتماع به دست ما ساخته شده است و به جای ناله جای آن
دارد که درصدد رفع آن برآئیم.
برگرفته از :
http://www.rasekhoon.net/weblog/olgomasraf/cat/2187-1.aspx
مطلب مرتبط :
http://orodism.blogsky.com/1391/02/17/post-357