1) برای آنکه روانت را بپروری، ابتدا با خودت یکی شو. (ارد بزرگ)
2) ای که در رنج و عذابی! تو آنگاه رستگاری که با ذات و هویت خویش یکی شوی. (جبران خلیل جبران)
3) تاسف، ابرسیاهی است که آسمان ذهن آدمی را تیره می سازد در حالی که تاثیر جرائم را محو نمی کند. (جبران خلیل جبران)
4) برای پویایی و پیشرفت، گام نخست از پشت درهای بسته برداشته می شود. (ارد بزرگ)
5) آموختن تنها سرمایه ای است که ستمکاران نمی توانند به یغما ببرند. (جبران خلیل جبران)
6) انسان نمی تواند از غرایز خود فرار کند، وقتی از خطر جانی دور شود دوباره به غرایزش برمی گردد. (نیچه)
7) در برف، سپیدی پیداست. آیا تن به آن می دهی؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند. (ارد بزرگ)
8) گنجی که در اعماق نامحدود شما حبس شده، در لحظه ای که خود نمی دانید، کشف خواهد شد. (جبران خلیل جبران)
ماخذ :
http://ebtekarnews.com/Ebtekar/Article.aspx?AID=7492