سخنان پایانی حکیم ارد بزرگ با ایرانیان :
- ایرانیان همواره اندیشمندان و سرآمدان خویش را تنها می گذارند تا پس از قتل و مرگ آنها سوگواری کنند .
- بهترین سالهای زندگی خویش را برای آگاهی بخشی ایرانیان فدا کردم امروز می
بینم از دیوانسالارش تا آموزگارش همه به ریشم می خندند نفرین بر این چرخ
روزگار ... فقط عشق به مام میهن مرا زنده نگاه داشت .
- همه عمر در نوشته هایم به همگان از شور و عشق و شادی گفتم ، امروز برای
خود پروازی ابدی آرزومندم تا از این همه ناآگاهی مردم سرزمینم نجات یابم
... ایران من ، تو خود دیدی که ارد برای تو زیست برای تو نالید و برای تو
نغمه دوباره شکفتن را سرود .
برگرفته از :
http://www.wemeet.ir/farsi/view/post:2384664