تارنگار پارادوکس های مشاهیر : ایرانیان شرقی و آسیایی نیستند

یه عمر تو گوش ما خوندن  (همه جور آدمی) حتی شهره می خوند : دختر مشرقیم ، دختر آفتاب و... تو سینما و تو تلویزیون که ایرانیها شرقی و آسیایی هستند ....

اما واقعا ایرانی ها آسیایی و شرقی هستند؟!

حکیم ارد بزرگ جواب ما را در آخرین سخنرانی خودش داده این هم خبر آن همایش و پاسخ ما :

حکیم ارد بزرگ پس از 14 سال ، سکوت خویش را شکست آخرین سخنزانی ایشان مربوط به تیرماه 1376 در آمفی تئاتر شهید بهرامی دانشگاه علم و صنعت ایران بود .
در روز 16 اسفندماه 1390 در دانشگاه گرگان ، حکیم ارد بزرگ در جمع دهها تن از دانشجویان مشتاق دانشگاه گرگان در تالار شهید مطهری در مورد دو نظریه قاره کهن و کهکشان اندیشه و همچنین جشن و بزم نوروز سخنرانی نمودند .

سخنرانی شامل بخش های مهمی بود که تیتروار عبارت بودند از :

- نباید به خود مشرقی بگوییم ایرانیان شرقی نیستند و این اشتباه است .ما آسیایی نیز نیستیم . ایرانیان در مرکز گیتی قرار دارند و شرق و غرب در دوسوی سرزمین ما هستند . او گفت یونان نقش "مادر فرهنگی" اروپا را بر عهده دارد و چین "مادر فرهنگی" آسیا است آسیایی که اکثریت آن را چینی تباران تشکیل می دهند و ایران "مادر فرهنگی" قاره کهن است "قاره کهن" نامی است که حکیم بر حوزه فرهنگی ایران که از پامیر آغاز و تا مدیترانه ادامه می یابد و از شمال به آستارخان در شمال دریاچه خزر و از جنوب به خلیج فارس و دریای ایران (عمان) می رسد گذاشته است .

- حکیم به داستان کشته شدن ایرج اولین پادشاه اساطیری ایران زمین اشاره نمود که توسط دو برادر خود سلم و تور که بر غرب و شرق جهان فرمانروایی می کردند اشاره کرد و گفت از آغاز شرق و غرب بدنبال یورش به سرزمین ما بوده اند و ایران ایرج هم اکنون به 20 کشور تقسیم شده است که باید تحت نام قاره کهن این بیست کشور را دوباره گرد هم جمع نمود تا در برابر زیاده خواهی های شرق و غرب توان ایستادگی داشته باشیم .

- حکیم ارد بزرگ به استفاده از نام جاده ابریشم اعتراض نمود و گفت برای اولین بار این واژه 50 سال پیش وارد ایران شد حال آنکه چین در طی 4000 هزار سال گذشته از همین راه که "راه ایران" است فرهنگ و تمدن ما را گرفته است آیین میترایزم و مهر ما را گرفتند و کنفوسیوس و تائوئیزم از درون آن برون آوردند . شاهنامه ما را گرفته و چهارصد سال پس از فردوسی آن را به زبان چینی ترجمه و در نهایت اسامی را هم چینی نمودند بر رستم ما نام تانگ نهادند و ....
حکیم ارد بزرگ نام جاده ابریشم را سلطه طلبانه و برای تحمیل فرهنگ چینی بر دیگر کشورها دانستند. خواهر خواندگی شهرهای ایران با چین بر اساس این نام را اشتباه دانستند و خواستار تجدید نظر در این مورد شدند .

- دومین بحث حکیم پیرامون نظریه کهکشان اندیشه بود این نظریه نظریه دهکده کوچک جهانی غرب را رد می کند . حکیم معتقد است با این که غرب تصور می کرد با در اختیار داشتن سخت افزار اینترنت می تواند با کوبیدن بر طبل جهانی سازی و دهکده کوچک جهانی قادر خواهد بود فرهنگ خود را بر کل جهان تحمیل نموده و فرهنگ های بومی را نابود کند اما دیدیم که کشورهای گوناگون خیلی زود توانستند فرهنگ بومی خود را به به درون جهان مجازی منتقل نموده و مروج فرهنگ خویش نیز باشند . حکیم ارد بزرگ معتقد است اگر ایران خود را از اینترنت جهانی جدا کند عملا از انتشار افکار جوانان خویش در گستره جهانی جلوگیری کرده است ما قادر خواهیم بود با ترجمه دادهای ملی مان و انتقال سریع فرهنگ خویش به درون جهان مجازی ، غرب و شرق را وادار به کرنش در برابر فرهنگ کهن و تاریخی خویش نماییم .

- آخرین بخش از سخنرانی حکیم به جشن نوروز اختصاص داشت . حکیم گفت نوروز حلقه اتصال اولیه همبستگی سرزمین های حوزه فرهنگی ایران زمین است این روز روز زایش و آغاز است و باشکوهترین روز هر سال است چرا که به تار و پود طبیعت و انسانها متصل است . حکیم ارد بزرگ نوروز و سال خوب و شادی برای همه مردم حوزه فرهنگی ایران آرزو نمودند.

در پایان سخنرانی ، حکیم به سئوالات و پرسش های دانشجویان پاسخ گفتند این همایش با استقبال فوق العاده خوب دانشجویان روبرو شده بود .
برگزار کننده این مراسم انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان بود .

در تراکت اعلام این مراسم که در روزهای پیش از آن توسط انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گرگان منتشر شده بود آمده است :

(( بیوگرافی و زندگی نامه ارد بزرگ آزادی باجی به مردم نیست ! چرا که مال و داشته آنهاست » این سخن از آن مردیست که برای بسیاری از جوانان نسل امروز الگو بوده و سخنانش حامل بغضها و درد های آنهاست . اُرُد بزرگ اندیشمند، متفکر، نظریه‌پرداز و نقاش ایرانی است. ارد بزرگ در شهر مشهد به دنیا آمده است. اما اصلیتش از شهرستان شیروان در شمال خراسان است. مادر ارد بزرگ از ایل بزرگ قشقایی بوده است. ارد بزرگ در کتاب «آرمان نامه» مو به مو پرسش ها ، مشکلات و مصیبتهای نسل امروز را پاسخ می گوید . از ریش سفیدانی می گوید که همانند « سقفی بر خانه نسل امروز » هستند و اینکه « زنجیره نسلهایند »و وظایف بسیاری بر دوش دارند . و از آزادی که نهایت آرزوی بشر است می گوید : «رهایی و آزادی ، برآیند پرستش خرد است و دانایی » از آزادیخواهان تجلیل می کند و می گوید :« پرهای خون آلود برآزندگان نقش زیبای آزادی آیندگان است » آزادی و پرستش میهن را راهی برای پیشرفت ما می داند و می گوید :« میهن پرستی و آزادیخواهی کلید درمان بسیاری از ناراستی هاست » و هشدار می دهد که :« آنگاه که آزادی فدای میهن پرستی می شود و وارون بر این میهن پرستی فدای چیزهای دیگر ، کشور رو به پلشدی می گرایید و درد » ارد بزرگ شجاعانه یک به یک عقایدش را می شکافد و نکته به نکته با مخاطب در میان می گذارد و در مورد میهن اینچنین می گوید :« میهن پرستی هنر برآزندگان نیست که آرمان آنان است » او کار را در همین جا رها نمی کند و ختم کلامش بسیار محکم است و می گوید :« آنکه به سرنوشت میهن و مردم سرزمین خویش بی انگیزه است ارزش یاد کردن ندارد » آزادیخواهی و میهن پرستی دو رکن و ستون اندیشه او محسوب می شود اینچنین فکری بر سراسر کتاب آرمان نامه سایه افکنده است . به خود بر می گردم به گذشته می نگرم به راهی که آمده ایم و آینده که چگونه مسیری خواهد بود و به آرمانهای ملت خویش ، آرمانهایی که برای غرب بسیار سنگین است و از هم اکنون با جعل اسامی ایرانی و ساختن فیلمهای 300 و اسکندر مقدونی و مواضع ضد ایرانی هویت تاریخی و فرهنگی ما را هدف قرار داده اند . دشمنی آنان بیش از آنکه با نظام حاکمیتی ایران باشد دشمنی با هویت ملی و تاریخی ماست . آنها همواره از خروشیدن و برآمدن دوباره این ملت ترس و واهمه داشته اند . ارد بزرگ مستقیما به ما همان سو را نشان می دهد همان جایی که باعث سربلندی کشور ما در طول تاریخ بوده است . او از آرمان خواهی می گوید :« به جای خود کم بینی و آرمان گریزی ، پای در راه نهیم که این تنها درمانگر دردهای زندگی ست » آدمهای ماندگار به چیزی جز آرمان نمی اندیشند . حکیم ارد بزرگ مردمان توانمند در میان جشن و بزم نیستند . آنها هر دم به آرمانی بزرگتر می اندیشند و برای رسیدن به آن در حال پیکارند . حکیم ارد بزرگ میندیش که دیگران ، تو را به آرمانت خواهند رساند . حکیم ارد بزرگ ))

برگرفته از :

http://kovlieavazekhan.persianblog.ir/1390/12/